5.8.12

Bazen Gider Dostlar...


Yakında 10 yıl olacak, yolculuğa çıktığımız. Yol hikayeleri minyatür hayat hikayeleri. Her zaman mutlu hikayeler olmuyor. Bu hafta yolculuğun bir etabında bize eşlik eden bir dostumuzu kaybettik.

Yokluk dostlukları daha kıymetli demeyeyim ama daha farklı oluyor. Arlette bizim yokluk dostumuzdu. Gana'da 4 yıl birbirimize dayandığımız dostlardandı. Bizim evi su bastı bütün havlularını ve komşuları toplayıp bize koştu, onun kocası ölümden döndü hastaneye biz yetiştirdik, biz bir minibüsle kaza yaptık yardıma onlar koştu, minibüsün yolcularını Arlette kendi arabasıyla evlerine dağıttı, havaalanına hep birbirimizi taşıdık, D'nin sürpriz doğumgünü hazırlıklarını ben onun evinde sakladım, onun kocasının sürpriz doğumgününe biz kalktık paris'ten gittik, D seyahat etti yalnız kalmamam için her akşam şaraplarını alıp benimle oturdular, onun beli ağrıdı zahmetli alışveriş turlarını ben yaptım, buzlu cam kapılarımız birbirine açıldı, balkonlarımız birbirine baktı, bazen birbirimizden sıkıldık kapıları açmadık, onun annesi öldü beraber ağladık, üvey oğlu tutuklandı Gana'daki karakolu beraber ayağa kaldırdık, sonra çocuğu onun hışmından bizim evde sakladık, diplomatik kuryeleriyle olmayacak şeyler getirttik, birbirimize çikolatalar taşıdık, o İstanbul'u benim ağzımdan sevdi, sonunda İstanbul'a taşındı. Dedim ya yokluk dostlukları başka oluyor, daha çok paylaşıyor insan.

Güzel şeyleri severdi benim arkadaşım, şampanya baloncuklarını severdi, tanışma hikayemizi şen kahkahası şampanya baloncuklarına karışarak anlatırdı. Evlerine taşındıkları ilk gün, koliler üst üste yığılıyken bizim kapıyı çalmış, "evde oturacak sandalyem olmayabilir ama şampanya plastik bardakla içilmez bana 2 kadeh ödünç verir misiniz" demişti. Sıcak iklimleri, rengarenk taze cicekleri, güzel adamları, belçika çikolatasını, renkli ojeleri, lezzetli kahveyi severdi - yolculuklarına yanına kahve makinasını alıp çıkardı-.

Çok erken ayrıldı aramızdan, hepimizi çok şaşırttı. Gittiği yerde kahkahaları şampanya baloncuklarına karışan iyi insanlar, hep taze cicekler, renkli ojeler, güzel adamlar, lezzetli kahveler ve annesi onu bekliyordur umarım.

2 comments:

  1. Ne yazik! Ama ne guzel ki sana bir suru guzel anilar birakmis arkasinda. Basin sagolsun!

    ReplyDelete
  2. tesekkur ederim Dudu, guzel anilar da olmasa zaten iyice berbat bisey bazen hayat

    ReplyDelete